In gesprek met Pascal Landheer
De wintermaanden te koud om te fietsen? Niet als het aan Pascal Landheer ligt. Ondanks het koude weer dat zeker niet bevorderlijk is voor haar ziekte MS, trapt zij deze winter gewoon door op haar driewieler Cortes in Oldenzaal. Van haar vriend kregen we een berichtje: “Ze is een echte knokker en doorzetter”. Daar hebben we grote bewondering voor! Dus gingen we bij haar langs om zelf te zien hoe onze Cortes het dagelijks leven van deze dappere vrouw net iets makkelijker maakt.
Doorzetter
Wie Pascal ontmoet ziet het aan haar manier van lopen, haar benen werken niet honderd procent mee. In 2009, een jaar na de geboorte van haar zoon Sem, kreeg ze de diagnose Multiple Sclerose. “Ik had een baan als maatschappelijk werker en moest elke dag 70 kilometer heen- en terugrijden. Tijdens zo’n ritje merkte ik voor het eerst dat ik minder kracht had in mijn linkerbeen. Ik ging vlak voor onze vakantie langs bij de huisarts, die me medicijnen meegaf voor mijn evenwicht. Op vakantie in Turkije merkte ik: dit zit niet goed. Ik was zo verzwakt dat ik de buggy als rollator gebruikte. Terug in Nederland zijn we meteen langs het ziekenhuis gereden, waar ik na een MRI en ruggenprik de diagnose kreeg. Dat was een pittige mededeling voor ons. Ik ben altijd al ondernemend geweest, maar dat was opeens niet vanzelfsprekend meer. Een lange periode van verschillende medicijnen, aanvallen en revalidatietrajecten volgde.” Geëmotioneerd vertelt Pascal over haar buitenbaarmoederlijke zwangerschap en miskraam. “Dat was een heel heftige en verdrietige tijd.” En dan, met een glimlach door haar tranen heen: “Het verdriet blijft. Maar ik blijf doorzetten, hoor. Ik ben niet iemand die op de bank blijft zitten. Aanpakken die handel, dat is mijn karakter. Ik focus me op de dingen die ik nog wel kan doen.”
Frisse buitenlucht met driewieler in Oldenzaal
En dus stofzuigt Pascal zelf alle drie verdiepingen van haar huis, tilt ze gewoon de zware frisdrankflessen bij het boodschappen doen en gaat ze er graag op uit op de driewieler in Oldenzaal of verder. “Kijk, daar staat-ie!” wijst Pascal naar haar Cortes in de tuin. “Ik heb er vanmorgen Sem nog mee naar school gebracht. En weet je wat leuk is? Zelfs kinderen vinden het een gave fiets. Op het schoolplein heb ik nu al meerdere keren complimentjes gekregen. En ik ben het er helemaal mee eens, je ziet er op deze driewieler helemaal niet gehandicapt uit. Juist niet, het is een heel stoer model. Ik heb ook wel gewone fietsen geprobeerd, maar dat was te gevaarlijk. Ik ben een keer gevallen met Sem achterop. Dat is het onzekere aan MS, je voorziet niet dat er iets gaat gebeuren. De Cortes geeft me zekerheid nu mijn balans niet zo goed meer is. De elektrische ondersteuning heb ik echt nodig, alleen al om Sem bij te houden als hij naar school fietst. Een razendsnel jochie is het”, lacht Pascal trots. “Ik ben blij dat we samen kunnen fietsen. Altijd met de auto gaan vind ik lang niet zo gezellig, dan mis ik het groeten van voorbijgangers onderweg. De fiets geeft me vrijheid, zorgt dat ik meer beweeg en geeft me het gevoel dat ik weer meedoe. Ik kan net zoals iedereen op de fiets stappen, al is dat wel een stap geweest. Maar de valangst die ik had is helemaal verdwenen.”
Mont Ventoux met de driewieler Cortes?
Afgelopen zomer deed Pascal mee aan Klimmen tegen MS en liep ze de Mont Ventoux op. “Van de 21,5 kilometer heb ik er 17 zelf gelopen”, vertelt Pascal tevreden. “Een geweldige ervaring! Ik heb dit nu al een keer gedaan, dus ik weet niet of ik nog een keer mee ga doen. Maar wie weet beklim ik hem nog eens op de fiets? Dat zou gaaf zijn! Ik kijk in ieder geval uit naar het warme weer van de zomer, dan maken we éxtra veel mooie fietstochten.”
Terug naar overzicht klantervaringen
